Een visueel gedicht over mogelijke eindes
Bijna alles komt ten einde. Soms abrupt, soms in fases. Soms verrassend, soms gewelddadig. Soms aangekondigd, soms onaangekondigd. En in deze tijden van crisis, is het einde van de wereld misschien wel dichterbij dan ooit.
Zo’n definitief einde roept angst en onzekerheid op – maar is een einde juist ook niet het begin van verandering? Waar komt die fatalistische angst vandaan? Hoe gaan we om met vergankelijkheid? Wanneer beschouwen we iets als een einde, en wanneer als een begin?
Met de beeldende voorstelling Seven Last Songs gaat regisseur Mart van Berckel op zoek naar de schoonheid van het einde. Zeven tableaus, die door één acteur uitgevoerd worden, tonen samen een scala van mogelijke eindes: van een kleinmenselijk afscheid tot een allesverwoestende klimaatcatastrofe. Seven Last Songs is een melancholische, menselijke, troostrijke en absurdistische verkenning van einde en begin.
Met zijn vaste artistieke team creëert Mart van Berckel een poëtische en beeldende theatertaal, waarin lichaam en ruimte, beeld, geluid en beweging een strakke eenheid vormen. Deze voorstelling is Marts volgende experiment naar een fragmentarische manier van theater maken en –kijken. Verwacht geen logisch verhaal, maar een voorstelling als een gedicht, dat de zintuigen en de fantasie prikkelt.
Seven Last Songs is een (RAW)voorstelling.
Seven Last Songs maakt deel uit van RAW, het talentontwikkelingstraject van het Noord Nederlands Toneel, waarin talentvolle makers begeleid worden naar het werken voor de grote zalen van de Nederlandse theaters en hun kunstenaarschap kunnen ontwikkelen via onderzoek en experiment.
Regie: Mart van Berckel
Scenografie: Vera Selhorst
Geluidsontwerp: Mauro Casarini
Dramaturgie: Florian Hellwig
Artistiek advies: Angela Herenda
Regieassistent: Emma van den Elshout
Spel: Sanne den Hartogh, met medewerking van Bram van der Heijden
